Gündüzden daha aydýnlýk bir geceydi benim için, Seni gördüðüm o ilk gece... Yere bakan milyonlarca gözü andýrýyordu yýldýzlar, Derin deryalara düþmüþcesine, Yakamozlar saçarak parlamaya baþlamýþlardý... ...Ve seni gördüm; Cennetten bir kenç kýz dedim içimden... Saçlarýn gecenin kör karanlýðýyla alay edercesine pýrýl pýrýldý. Buz gibi keskin,kor gibi sýcak bakýþlarýn, Bedenimi çepeçevre sarmýþtý adeta... Elini uzatýp bana dokunacak olsan , Eriyip giderdim herhalde... ...Ve sonra yavaþ yavaþ uzaklaþtý o yýldýz tanesi gözlerin benden... O an yaþama arzusu asýlmýþken boynuma, Ölmeyi istedim... ve hafýzama altýn çivilerle çivilediðim o güzelliði unutmamaya YEMÝN ETTÝM... Sosyal Medyada Paylaşın:
UzakKasırga Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.