SEN GİDİNCE

gidince/sen

sen gidince
oda/m boþalýr birden
tebessümlerin yarým kalýr
duvarlar hüznünü salar üzerime

gidince sen
efkâr basar gönlümü
apansýz yakalanýrým
vurgunlarýna zamanýn

sen gidince
elim ayaðým tutmaz olur
vuslatýn hiç bilinmez ama
ben mahzun kalýrým

gidince sen
sen bilmezsin ben ne yaparým
bu odada dolaþýrým avare
dolabýnýn içine bakar, elbiselerini koklarým

sen gidince
gömülür gözlerim kömür karasýna
dört bir yaným sana muhtaç
ve muhtacým bütün karanlýklarý aydýnlatan bakýþýna

ÝZMÝR.30.06-2010

Sosyal Medyada Paylaşın: