Yalancýlýktýr, en kötü rolü hayatýn Kendine en büyük günahýdýr bu insanýn... Vazgeçmek; En büyük yara Unutmak mý çare gelir buna? Yoksa Alýþmak mý gerek ona? Þimdi anlýyorum, Doðruyu söyleyip de kovulanlar... Yalan olana sarýlýp, neden kendini avutanlar Ey yalan olup ta akýp giden hayatlar Þimdi anlýyorum Her gece duyduðum o sessiz çýðlýklar.. sizler demi gerçektiniz yoksa bir zamanlar ....
Yaz kâtip yaz o zaman Bir nefes borç daha ekle o envantere Dünya döndükçe yaz Nefes aldýðým sürece Onu sevdigimi Yaz Ve onu sevdiðim kadar günah ekle elindeki o deftere Ateþler den hiç çýkartmayacasýna beni. Onu özlediðim kadar, Onu istediðim kadar, Günahlarla donat o defteri Yaz istediðin kadar yaz içine Ha Unutmadan Sonuna da þu gerçeði yaz ONU SEVÝYOR…
Sosyal Medyada Paylaşın:
oyrat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.