Mevsim kýþtý, soðuktu ve o üþümüyordu Çingene çalgýcýlar yüreðini ýsýtýyordu Ortada bir ateþ, Ateþin etrafýnda bir kadýn dönüyordu. Mevsim kýþtý, soðuktu Kadýn durmadan raks ediyordu. Az sonra ateþ söndü, çalgýcýlar uyudu O hâlâ dans ediyordu.
Mevsim soðuktu, Geceler kýþtý, Yüreði durmadan aðlýyordu Siyah gözleri vardý, Türkuaz bir gecede ýþýl ýþýl yanýyordu Gözleri gibi simsiyahtý saçlarý, Dalgalý denizleri andýrýyordu Öyle bir yüreði vardý sevecen Sanki sevgiye, aþka çaðýrýyordu Hava ayazdý, ateþ sönmüþtü ve aðlýyordu Ama o hiç üþümüyordu.
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.