Onlar gitmeyi seçer, Sen kalmayý... Deðdi mi gözlerin karanlýðý ruhlarýna; Tek tek düþerler dallarýndan.
Ölmek iþten bile deðildir aslýnda, Kalmaksa zulümdür, esir olmuþsa o körpe bedeni.. Doðumuma inat, Ölümlere müjde çiçeðim; Ben gökyüzünde salýnmak isterim, Sen yeryüzünde... Bir gelincik tarlasýnda, ölüme sevdalýdýr yüreðin.
Talan Ayþe Kanca
Sosyal Medyada Paylaşın:
anemon55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.