Ayrılığın ilk günü

Uzattým elimi, tut götür beni
Solan tüm çiçeklerin, bir gündür ömrü
Kalbim ellerinde, donup üþüdü
Almadýn kalbine, yer yapmadýn bana
Oysa bu gün, ayrýlýðýn ilk günü..

Ne bu gökyüzünde ki kara bulutlar?
Güneþ varmaz mý buralara yâr..
Ne bu özlemine hasret kalan uykular?
Bir gece de sabah olmaz mý yâr..

Terk edip bu þehri, ilk önce kalbimden
Söküp attým kendimi, içimde ki hayaleti!
Nasýl oldu da böyle uzaklaþtým senden?
Neden’leri cevaplayacak kelimeleri
Söküp attým sözlüðümden, yaktým içimde ki þairi
Bu gün ayrýlýðýn ilk günü..

Kaðýt üzerinde, kanýtým olarak gerekiyordu sanki
Bu gün ayrýlýðýn biletini aldým
Bu gün ayrýlýðýn ilk günü
Söylenen sözlerin, yalan olduðu gün
Sevdamýn ilk sonbaharý sisli bir sabahla baþladý
Karlý bir gecenin sabahýnda sonuna vardý

Ne bu sözlerimde seni arzulayan heceler?
Þarkýlarý dinlemez mi kalbin..
Ne bu içimde kopan fýrtýnalarda esen yelkenler?
Bir de sensiz yolculuða çýkmaz mý gemiler..

Sevkedip kalbimi, ameliyathaneye soktum seni
Çýkardým anýlarýmý kalbimden, seni yaraladým
En içten mutlu dileklerimle..
Ben yazdýysam karalayabilirsin,
Kader senin, bu oyunu sonlandýrabilirsin.
Bil ki, ben son sözümü söyledim.
Artýk gidebilirsin.
Bu gün, ayrýlýðýn ilk günü
Sevdamýn Ýlk Sonbaharý
Kýrýlgan Rüyamýn sonu,
Bir de,
Kelimelerim
Sessiz çýðlýðýný bozdu.
Sosyal Medyada Paylaşın: