Kalem ve Ömür

Bir tükenmez kalem olamadýk,
Ömrümüzün baþýna bir tükenmez koyamadýk,
Sonsuzla çarptýksa da yaþamý
Ölüme çare bulamadýk...

Top sandýk dünyayý
Evire çevire oynadýk.
Þiþirdik, patlattýk
Yama yapýp yeniden oynadýk,
Ne yazýk ki bir türlü potaya atamadýk!

Yaþamýn rengi sanýp
Boþa yumruk salladýk.
Tökezledik yere düþtük,
Doðrulduk, dik durduk
Ne ektikse onu biçtik
Yine de bir baltaya sap olamadýk!

Dilimizde onca yalan patlattýk,
Kýymýklarla ne canlar yaktýk,
Bitiþ düdüðünü beklemeden
Ömrümüzü tükettik!..

Oysa ki ne çok sevinmiþtik
Kurþun kalemden tükenmeze geçince!..

Rukiye Çelik
9 Mayýs 2010/ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: