Florya açmaz görücü olmuþ kimliðini
ne ergin çocukluðumdan geçer serseri ayaklar,
ne acemi tazelikten, ipeksi dokunuþlara uðrar kadýnlar
fosforlu soyunuþlardan geçer,tebeþir kokan kaldýrýmlar
her duvar karanlýk bir gölge edinmiþtir kendine
beni sormayýn, mor akþamlar kadar cesur deðilim öylesine
balkonumda açan sýska bir karanfil,
bir de burnumdan fesleðen kokusu niyetlenir
Florya bir kere olsun gelmedi benim ayaðýma
gün soluksuz esnemelerimden mahçup olmadý hiçbir vakit
bir erkeði doyurmuþtu ruhunda,bir çocuða oyun olmuþtu kuytusunda
Florya bir kere olsun gelmedi benim ayaðýma
füsunlu gitmelerle kaç þiir çýkardý ezberinde
nârâlara kucak açtý,kalanlarýn zifiri gecelerinde
oysa misafirperverdim ben,hiç gelmedi kapýma öylesine
mâi bir yalnýzlýktan, naylonlaþan düþler büyüttü yüreðinde
þansým olmadý ki masum kaldýrýmlardan geçeyim
Florya bir kimliðinden bin aþk çýkarsan da artýk nafile
bir suçlusu olmalý bu þiirin,sen yine olduðun gibi kal
bir koku duy yalnýzlýðýn perçeminden,
o da hal çaresi,dudaðýmdaki fesleðen çiçeðinden..