meçhul - aynadaki yüzsüz
tik tak tik tak ömür eriyor
nedamet fýþkýrýyor yýrtýlan gözlerinden
her lahzan bir ah ile geçiyor
geçilmiyor ateþle örülü köprülerden
kapanmýþ güneþe giden yollarýn hepsi
ve zincirlerle çevrilmiþ sanki afak
güneþ dediðin gökte bir sarý tepsi
küçüldükçe küçülmüþ, afaktan ufak
gayba çýkýyor her solukta yolun
düþüyor üstüne gölgeden perde
bilmem ne olacak böyle sonun
her zerre hesabýn sorulduðu yerde
aynadaki yüz(süz) bu hesap senindir
bak da gör aynanýn arkasýna
bu saydýklarým sana az gelir
hazýr ol dahasý ve dahasýna
kayboldu benliðin, deðildir sende
sanki bir serseri mayýn gibisin
ateþ yaðmuruna naylondan tente
aþikar gerçek; sen bir delisin
bir yalan gibi süzülüp gittin
sýrra kademsin uzayan boþlukta
kendi elinle kendini ittin
serserilik de senin berduþluk da
ne kaldý elinde aç avcunu bak
yarýný bugün yedin, bugünü dün
çökme üstüne dizlerinin, kalk!
taþ deðil taþýdýðýn, bir çuval yün
tartýlýr yün de olsa terazide
doðup öldüðün iki nefes arasý
bomboþ günlerin hepsi mazide
ömründen aðýr ömrün darasý...
aynadaki yüz; Ahmet Akkuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kelebek kanadı tamircisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.