Öyle yorgunum ki, bir çýnar gibi
Yaþlanmýþ, yapraðý dökülmüþ çýnar...
Göçeri kuþlara vermiþ kalbini
Deli bir tufanda sökülmüþ çýnar...
Öyle kýrýlmýþým öyle sýnmýþým
Bir söz demeye de yoktur hevesim.
Ne kadar akýlsýz ve aptalmýþým
Kendimin kendime gelir gülesim.
Gözümden gülüþü, sevinci alýp
Ruhumdan, kalbimden bezar olmuþum.
Ümidim tükenmiþ, çaresiz kalýp
Derdimi taþlara yazar olmuþum...
Taþlar da isyanda, yüküm aðýrmýþ
Kalemim de artýk yoruldum diyor.
Kurduðum hayaller bir-bir daðýlmýþ
Yürek bu sevdadan savruldum diyor.