Bir baþka bakýyor gözlerim artýk Yaðmur yüklü, karanlýk. Neden içim bu kadar buruk. Neden gönül kýrýk Neden anne sýcaklýðý gibi sarmýyor bedenimi bu þehir. Neden hüzün veriyor deniz… Neden taramýyor rüzgar saçlarýmý Neden güneþ öpmüyor gözlerimi Neden gökyüzü gülmüyor yüzüme. Neden okþamýyor ruhumu sözlerin Neden telefon bu kadar soðuk Neden gönlün benden bu kadar uzak Neden gelecek bu kadar karanlýk….
Sosyal Medyada Paylaşın:
k.yurdakul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.