21. yüzyýldayýz... Nükleer bir fincan çayýmýzda, Emekler saçlarýmýzýn arasýndan süzülürken baþkalarýnýn cebine, Kýtlýk hala yeryüzünde, çatýþma ruhumuzda. Aç gözlüler uygarlýðýndayýz, eþkali bozuk insanlarýn arasýnda. Ve hiç yaþamamýþ kadýnlarýmýz, Çocuk deðil umut doðurmalýlar artýk. Umutlarýný öyle büyütmeliler ki, Belki bir gün büyüttükleri umutlar ve arkadaþlarý Deðiþtirirler bu yeryüzünü, Önümüzdeki her hangi bir yüzyýlda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
vAveyLa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.