Asker derler adýna,
Baþýnda kepi, ayaðýnda potini,
Belinde palaskasý, matarasý, kasaturasý,
Omzunda tüfeði, sýrtýnda parkasý.
Asker derler adýna,
Ana bilmez, bacý bilmez,
Sevmek sevilmek bilmez derler.
Bunlarý söyleyenlerde bilmezler mi? ? ? ? ?
Asker deyip geçme,
Taþ da olsa bir kalbi vardýr.
Akþam olur uzanýnca ranzasýna,
Ter ve sigara kokusuna bürünmüþ yastýðýna koyarken baþýný,
Bir sigara yakar ardýndan,
Derinnnn bir nefes çeker! !
Dumaný yükselirken aðýrrr aðýrrr,
Onun da özlemi artar ýlgýýt ýlgýt.
Düþünür;
Anasýný, babasýný, bacýsýný...
Sýla özlemiyle burkulur yüreði.
Sonra,
Sonra sevdiceði gelir aklýna,
Birlikte geçirdikleri o günleri.
Bir film þeridi gibi geçerken gözlerinin önünden
Ýster istemez buðulanýr gözleri,
Sýcacýk birkaç damla gözyaþý
Süzülürken yanaklarýndan aþaðý
Aniden koðuþta bir ses yükselir
“SUS! ! ! ! ! ASKER AÐLAMAZ” deme,
Unutma ki,
Asker deyip geçme,
Taþ da olsa bir kalbi vardýr.
Daðarcýk / 10.02.1981-ARDAHAN
Ferah Yýlmaz
ÞÝÝRÝN HÝKAYESÝ : BABASINA YAZDIÐIM ÞÝÝRÝM , ASKER OLAN OÐLUMUN RESMÝYLE...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.