Bilmiyor Değilim

Gün aðardý...
Yüreðimin dingili kopmuþ dilekleri,
Haykýrýr býktým diye.
Aðlar gözümde çapaklar,
Dilim konuþmaktan ar eder,
Elime alamadýðým kitap
Benden sessizce hesap sorar.
Gün aðarýr yavaþtan yavaþtan...
Kuþlarýn cývýltýsý vardý eskiden
Ya da hafiften bir inlemesi dünyanýn.
Hani nerde bunca can,
Nerde kucak açtýðým insan?
Neden yer bitirir beni ben?
Adýmlarým , durun !
Ellerim, yazmayýn !
Gözlerim, görmeyin !
Umut aðacým susuz kaldý ...
Önüme çýkan,
Duvar mý
Ses mi
Ben mi
Arzum mu...
Bilmiyor deðilim
Unutmak istiyorum.
Tükendikçe
Eridikçe
Bin ölür bin dirilirim...
Þimdilerde
Kaldým orda öyle
Mum gibi.
SERAP ÖZALTUN
Sosyal Medyada Paylaşın: