UMUDUN YANGINI

Sen daha doðmadan,görmeden bu fani dünyayý
Daha sen,hesapta bile yokken bilmeden yalaný dolaný
Bu gece yarýsýnda nedendir bilmiyorum
Ama ben seni düþünüyorum gözlerim yarý açýk
Bir uyku ki gözlerimde sorma gitsin
Kaç kere elimden düþtü kalemim...
Ama inat ettim yazacaðým, sana doðmayan seni yazacaðým.
Bu kýþ gecesinde, yaðan yaðmurda
Kimseler görmeden, kimseler bilmeden
Düþüncem doðurdu seni.
Merhaba yavrum, gerçekten yalana hoþ geldin
Gerçeðe dönmek için sen yalana geldin
Dilerim hiç yýkýlmazsýn benim gibi
Dilerim hiç sevmezsin kalpsiz birini
Ve gizleyerek göz yaþlarýný kendinden bile,
Dilerim hiç aðlamazsýn.
Yer yüzünde en iyi ben bilirim yürek aðrýsýný
Hani erkekler aðlamaz derler ya,gel sen de öyle yap
Yüreðin yansa da,için kan aðlasa da
Býrak içinden yansýn,býrak için volkan gibi kaynasýn
Ama dýþa vurma,ve sessiz aðýtlarý öðren benim gibi...
Hiç ummadýðýn bir anda
Daðlar kadar sevdiðin,bakmaz olur yüzüne
Ve anlamaz artýk seni,sevmez artýk sevgini
Çok geceler uyuyamazsýn,yemezsin,içmezsin
Ve her þeye lanet edersin,kendine bile
Sen böyle ýzdýrab çekerken o ne yapar bilirmisin?
Senden zerre bile taþýmaz geceleri
Rüyasýna bile girmezsin yanlýþlýkla
Oysa ne çok istersin rüyanda onu görmeyi...
Ve bir gün terkedildiðini duyarsýn,
Duyarsýn en yakýn dostundan
O an dünyan baþýna yýkýlýr, yaþadýðýna lanet edersin
Kalbine, ellerine, gözlerine sorarsýn
Sorarsýn, ne iþe yaradýklarýný bu cansýz bedende.
Sonunda her þeyin bir yalan olduðunu anlarsýn
Ýþte böyle, ezile büzüle gerçek aþký bulursun
Ve gönüllerin sultanýna aþýk olursun...
Ýþte gerçek bu.
Ve gerçeðin en acýsý dedim ya yavrum yalan bu.
Sen öyle bir gerçeðe sarýl ki, yalandan çok uzak
Öyle sýký sarýl ki, günah rüzgarlarý seni sarsmasýn
Yutmasýn seni, gençlik denen canavar...
Manadýr insaný insan eden,
Gerçektir, insaný yalandan söken,
Topraktýr, gül teni kendine çeken
Korkudur yavrum,korkmazý özleten.
Bu gün bu zamanda, belki de ben olmayacaðým
Biliyorum batacak güneþim artýk ben doðmayacaðým
Yaþantým, hüznüm, mutluluðum sana ibret olsun
Hüznü býrakýp hep mutluluða sarýlma
Aðlamak varken içinden, sen hep gülme
Hüznü bilmeden, mutluluða ulaþamazsýn
Sevdayý yaþamadan gerçeði bulamazsýn
Öyleyse, artýk sevmek vaktidir
Öyleyse, artýk yanmak vaktidir
Ebedi yanmamak için artýk korkmak vaktidir.
Ve sonsuzluk, su sonsuzdur hep akar ya
Gerçek sonsuzdur hiç silinmez ya
Sevgi sonsuzdur hep yaþanýr ya
Ve bir gün insan taþýnýr ya bu kiralýk dünyadan
Sen de su gibi, gerçek gibi, sevgi gibi sonsuz ol
Ama güller içinde, huzur içinde, karanlýklarda deðil...
Taþýnýr insan hiç istemeden,
Daha toplamadan varýný yoðunu
Her þeyden uzak, sevdiðine yakýn
Bir çocuk sevinciyle sonsuzluða uçarsýn
Ve o gün gerçekle baþ baþa kalýrsýn
Ýþte o gün oðlum,
Allah yardýmcýn olsun.



Sosyal Medyada Paylaşın: