S A N M A S A K I N

SANMA SAKIN

Bastona dayanýnca vücut,
Olur, eðrice bir “virgül,”
Saçlar dökülmüþ,
Þakaklar kar beyazý,
Yanaklar çökmüþ,
Obruk, obruk kuru göl.
Kalýn camlý gözlükler,
Önünü göstermez,
Kulaklar az iþitir,
Kulaklýk takýlý olsa da.

Ellerin üstü buruþ, buruþ benekli,
Kupkuru damarlar içten büzülü,
Ýçi kupkuru nasýr kalýn derili,
Bu halým gariban olsa da.
Can evimde his edince seni,
Kalbinden baþka ses duyulmaz.
Atar iki bin devirde sevinçle,
Tansiyonu çýkarýr zirveye,
Sevinçten neþeyle güler maziye,
Çocuk kadar þen, özgür ve mutlu,
Uçar yedi kat semadan düþüne,
Yetmiþ Yedi köyün aðasý gibi,
Aðýr, vakarlý ve yorgun,
Özlemi yüreðinde bir lav koru,
Arar köþe bucak bir þeyi,
Umudu kaybettiðimi,
Sanma sakýn.

Semada yýldýzlarý dizsem,
Ýnci mercan samanyolunda,
Bakmakla doyamam güzelliðine,
Bedenim kara toprak olsa da.
Kara buluttan yaðmur yaðdýrsam,
Siyim siyim aksa tenime,
Ýliklerim ýslansa cýscývlak,
Kurutamaz yüreðimde sevdayý,
Volkanik korun harý yaksa da,
Kül olup savrulacaðýmý,
Sanma sakýn.

Binbir çiçeðin taç yapraðý,
Tozunda kokladým kokunu,
Rahle üzeri pervane dönen,
Göçmen kuþun kanat çýrpmasýyla,
Havalandým maviliklere,
Gönlümün engin okyanusunda,
Aradým hep senin,
Sürmeli, ela gözlerini,
Bulamýyacaðýmý,
Sanma sakýn.

Zemheri soðuðu nefesi dondururken,
Ellerinin sýcaklýðý sarar bedenimi,
Ýnci tanesi naif sözlerin,
Ýçimi ýsýtýp ruhumu okþarken,
Konuþamam, nutkum tutulur,
Düðüm, düðüm içimde kalýr, sözcükler,
Sesim çýkmaz, lal olurdum biraz.
Sineme vura vura dökülürdü beynime,
Akköpüklü Abý hayat kevseri sözlerimi,
Kana kana içmediðimi,
Sanma sakýn.

Yürekteki sevgiden köz olmuþ sözler,
Yakacak cayýr cayýr dilleri,
Atacak yedi kat Cehenneme,
Uykusuz gecelerin sessizliðinde
Zifiri karanlýðýn gaddarlýðý,
Lime lime acý doðruyor,
Ömür boyu iþkence, ýzdýrap çekecen,
Mikserde yoðrulup, harmanda dövülerek,
Bitmeyecek bu acý hayat,
Sevdanla tutunurken hayata,
Yaþayan ölü olmadýðýmý,
Sanma sakýn

Süleyman YILDIZ
(LEMOS5303)








Sosyal Medyada Paylaşın: