ZAMAN VE ÖLÜMLERİN

Yorgunum…

Her ay
Gün
Eþya
Her þey,
Yoruyor sen doðduðunda…
Ölümlerinin izleri
Takvimde gömülü
Hâlâ duruyor dikkatli bakýnca…
Ekim, Kasým, Aralýk…
“Bitecek bir gün…” diyorum
“Elbet bitecek…”

Bir resimle doðuyorsun bazen
Gölgesinde piþmanlýklarýn,
Iþýðýnda aþkýn,
Daðlarýnda saðlamlýðýn,
Denizinde ihtirasýnla
Tuvalde geziniyorsun…
Odaðýmý çalýyor
Perdelerimi açýyorsun…
Sessizliðin ruhunu yenip,
Durmadan beni çaðýrýyorsun…

Ölümün gerekiyor sonra
Bildiðinden belki de
Ellerin yazmýyor
Dilin yok
Bu dolu suskunluðun
Bu boþ mektubun sonu yok…

Bu yüzden bir can, bir cansýzým

Ve
Her ölümün
Benim kahramanlýðým…

27.03.2009
Sosyal Medyada Paylaşın: