Çok karanlýktý,hemde çok. Ne bir ýþýk vardý,nede bir ses. Yalnýzlýða bir isyandý. Dinmeyen,bitip tükenmeyen gözyaþlarý. Saklamaya çalýþýrdým bazen. Saklanýrmýydi ki? Gülmeyi unutan bir yüz, Yüzü unutan gözler, Sevgiyi unutan kalp. Ýþte böyleydi hayatým senden önce. Þimdi sen varsýn. Seninle var herþey. Karanlýktan kurtulmak için biri beklenir ya, Benimde beklediðim senmiþin. O denizlerden daha deniz gözlerin, O dalgalardan daha dalga saçlarýn, Ve bir güneþ misali içimi ýsýtan sözlerin. Þimdi senin için ne denilebilir ki? Aþksa aþk,umutsa umut,mutluluksa mutluluk. Sen herþeysin ve herþey seninle güzel.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülçin Soypaçacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.