Garibî ne gezersin, er meydaný bu meydan
Elli üçünden sonra, oku fýrlattýn yaydan
Ne hakikat bilirsin, ne mecaz, ne kinaye
Ben yazdým dediðin þey, kýrýk dökük hikâye
Güzel þeylerde senin, bir dah-li tesirin yok
Çizdiðin satýrlarda, eksi ve kesir’in çok
Nice baba yiðitler, bu meydandan geçmiþler
Kaç arþýn boylarý var, teste sokup ölçmüþler
Birçoðu hiçbir niþan, býrakmadan gitmiþler
Daha iþin baþýnda, tükenip de bitmiþler
Çok azý elmas gibi, hala ýþýk saçýyor
Ektikleri Gül bahçe, daim gonca açýyor
Sönük mum ýþýðýnda, ne eserler vermiþler
Ýlmi, nakýþ misali, kitaplara sermiþler
O er oðlu erlerin, ismini sayamazsýn
Ýnci gibi sözleri, sýraya koyamazsýn
Okumaktan acizken, ne yazdýðýný sandýn!
Önündeki oyuncak, klavyeye abandýn
Sen yoldun goncalarý, susuz koydun soldurdun
Her gün sayfana dizdin, þiir diye doldurdun
Fazla uzatma sözü, sus artýk haddini bil
Yedi yüz boþ sözüne, de! Kim olacak kefil!
Birkaç övgü alýnca, kendini zannettin fil
Az yaz, çok oku artýk, meydandan çekil sefil…
Garibî-Salih Yýldýz……..02.12.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.