Heval!

SEN;
Yeryüzünün mis kokulu çiçeði,

Varoluþun bir armaðaný,

Dünyamýn göðündeki yýldýzýsýn...


SEN;
Avuçlarýmdaki gecenin eþlikçisi,

Evrenin keyifle duyumsanacak þarkýsý,

Korkularýn yürek yatýþtýran ezgi’sisin! ...


SEN;
Dokunasý meltem, eriþilmez yücelik!

Parýlýltýsý gözalerin pýnarýndaki ýþýk

Yürekteki arzum, ruhtaki güzellik...


SEN;
Gecelerin i mgesi, hayallerin ardýndan.
Fýrtýnalardan öfkeli, kendinle çarpýþan!
Set çeker hüzünlerin akþamýn alacakaranlýðýndan.


SEN;
Sakin esinti ruhumu okþayan;

Kavrarsýn yumuþakça tatlý ruzgardan,

Denli sevinçle dolarým kutsal bir yaþamdan.


SEN;
Ufkum’un yüreði, ezgisel arzudan

Ruhumda yelkenli, acýdan hazdan

Gel! çýðlýk olalým HEVAL;

Sevdalansýn aþk! sýmsýký aðlamalardan...
Sosyal Medyada Paylaşın:

agiri Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Doğum Günü. Hüzünlü Geceler. Vedalar Ölmez Mi? Bir Hüzün Mevsimi Sevgi(li) Sonsuzluk Güncesi ve Son Sayfa. Hüzün Kar Çiçekler Geceye Veda! Şimdi Zamanı Değil! Dinle Çocuk (Bir Nisan) Gibisin.