aşk

gece kalkýyor. gül dikenlerinin kokularý da
gün iniyor gitarýmýn perçemine kedilerle

alkýþlarla ilerliyor adýmlarý ölümlerin
ayaða kalkan sesin çýtýný çýkartmýyor
kalbimin

eski bir aþk tuþuna basarken parmaklarý þiirimin
elbette seni bekliyorum ucunda uçurumlarýmýn

perdesini aralýyordu saten bu olup bitenlerin
farkýnda olmadan sesi bütün ölü askerlerin

uzaktan bir fado þarkýcýsý gelip oturuyor
tam sesimin buluþtuðu yerde sesinle senin

kaldýrým taþlarýnda yeniden ölümü deneyen
bir sardunya diyor ki bana;

dön ateþ
dön yalazýnda

görmüyor musun
her yer aþk sana.

halim yzýcý
Sosyal Medyada Paylaşın: