Baðlýydý iki elim,
Susuyordu bu dilim,
Bilmiyordum ben kimim,
Bana kim olduðumu sen öðrettin EFENDÝM…
Kara kabuslar içindeydim,
Tanýnmayacak biçimdeydim,
Medeniyetin gerisindeydim,
Bana ilerlemeyi sen öðrettin EFENDÝM…
Kadýn mýydým yoksa bir köle mi?
Kadýn okumazmýþ bu da töre mi?
Yoksa yaþamak sýnýflara göre mi?
Bana yaþamayý sen öðrettin EFENDÝM…
Sevgimi içimde saklar dururdum,
Seviyorum desem suçlu olurdum,
Bir kuru yaprak gibi savrulurdum
Bana sevmeyi sen öðrettin EFENDÝM…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.