sensizlik

yitenlerim oldu sen yokken,
ardýnda tükendiklerim,
ah bilsen korkunç seviþmelerim oldu yanlýzlýgýmla
elleri baglý sonumu bekledim,
günde agardý gecede oldu karanlýgýmda.
sensizlikte eh dedim emekledim,
korkunçtu gecenin örtünmesi yoklugunda
sanki tüm ölümler bana misafir,
sanki bakire kavgalar içindeydim,
yoktun, penceremde sensizligimin çýglýgý,
papuçlarýmda eskice ömür törpülerim,
benmi çaresizdim ,yaþammý bilemedim.
tüm evli kadýnlardan korkan çocuklugum,
belki hikayesinin son paragýrafý,
belki sendin baþlangýcýnda yitenin,
sensizki gözlerim agrýlý,saçlarým ak.
korktum uyansýn yüregim ,
sabah kalkayým birçay demleyip ,
bin çay içelim seninle,
sensizligimle....

Sosyal Medyada Paylaşın: