Rahmime düþtüðünde sevdan Doðruldum ben sana doðru Çok sevindim bir anda Sustunya bana þurada Bir can vardý içimde, Benden ayrý içimde… Kýpýrtýna eþlik eden Tekmeleyince seven Kokularýný unuttum Ellerimle okþadýðým Kýpýrdamadýðýn zamanlarda, Nefes bile almadým, Uyandýrmamak için
Kuluçkalara yattýðým Akþamýn karanlýðýyla geldi aðrýlarým Sýzlanmadan katlandým, Sen geleceksin diye… Kuþluk vaktime doðduðun… Hiç aðlamadýn Sanki meydan okudun Dünya’ya… Alnýndan akan kanlara aldýrmadan, Açtýn gözlerini, Baktýn kara kara bana… Ýlk oyuncaðýn bendim, Oynadýn benimle… Sonra, saç yaptým, saçlarýmý bebeðine… Þimdi büyüdün ama Hala, benim nefes almamý Ýstemiyorsun ne… Ya sen, hiç büyümedin, Ya da ben çok yaþlandým… Hala oyuncaðýným Senin…
Emine Uysal /19.10.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine UYSAL (EMİNE45) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.