Bazen sadece kaybetmiþlerin üzerine yaðar yaðmur. kalbi kýrýlmýþlarýn, aþaðýlanmýþlarýn kafiyeli þiir yazanlarýn
mahvolmuþ hayatlarýn baðýþlandýðý merdiven altý farelerinin, ve hesaba alýnmayan gerçeklerin tüketildiði, ensesi kalýn, þiþman bir domuzun dondurma yemesi gibi bir anlýk fotoðraflarýn üzerine yaðar. parkda oynayan çocuklarýn cývýltýsý, sonsuza uzayan zihnin gözlemleri üzerine; bir gece kalkýp aynanýn karþýsýna geçince burnundaki sivilceyi sýkýp sarý irini foþaltýrken, beraber televizyona daldýðýnýzý sandýðýnýz sýrada burnunuzu oyarken eþinize yakalandýðýnýz zaman, lavaboyu, çok sýkþtýðýnýzda pisuvar gibi kullanma cürretini gösterirken (erkekler için geçerli)
çaresiz dakikalarda farkýna varýrsýnýz ýslanmýþlýðýn zordur yaþamak zor. tabi mümkünse gerçeklerle yýkýlmýþ, üçüncü dünya savaþýndan çýkmýþ dizelerin ; ’’bende böyle bir þiirim’’ diyebilmesi için yazýlmýþ olmasý gerekirdi bende yazdým. miðdesi kaldýrmayan okumasýn... Sosyal Medyada Paylaşın:
erkan kara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.