Bir de Mahmut emmiyi yâd edelim saygýyla,
Hapiste geçen günler bakdur etmiþ gözünü.
Sandýklýdan göç etmiþ köye gelmiþ kaygýyla,
Konuþmak ne kelime ketûm etmiþ sözünü.
Böyle yalnýz baþýna gelmez bu iþin sonu,
Taze bir dul kadýnla baþgöz ettiler onu.
Düðün dernek sonunda kapanýrken bu konu,
Sonunda el kýzýnýn çek dediler nazýný.
Kötüköylü derlerdi asýl adý Feride,
Durmadan baðýrýrdý ileride geride.
Ýþe git, para getir tuz kalmadý dride,
Þaþýrdý en sonunda baharýný yazýný.
Yevmiye on liraya iþe giderdi erken,
Buldumcuk kuþu gibi karýsý lâf derken.
Öðle arasý verip soðan ekmeði yerken,
Söðüt dalýna astý azýðýnýn azýný.
Arada bir çýkardý Söylemez’in kahveye,
Bir köþede oturur karýþmazdý kimseye.
Bazen de dert yanardý komþularý Eseye,
Eli mahkûm ne yapsýn tutardý avâzýný.
Mahmut emmiden sonra çok yaþamaz karýsý,
Emir hak vâki olup öldü gece yarýsý.
Yýllar sonra gördüm ki virân olmuþ orasý,
Söküp de götürmüþler kapýnýn pervazýný.
Huzur vermemiþ ona derdine dert katmýþtý,
Aldýðý yevmiyeyi hergün küpe atmýþtý.
Ne yazýk ki paralar tedâvülden kalkmýþtý,
Çoðunu fare yemiþ býrakýrken tozunu.
.................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.