Kırmızı cam

yalýn korkulardan, buruk bir gülüþ
rüzgar çýplak ayak kumsalda gezer
mevsimin giydiði elbise rüküþ
yaðmur pencereme bir yürek çizer

ay öyle dolmuþ ki sýðmýyor göðe
tavþan daða küsmüþ, bilmiyor niye
derya bulanýyor en olmaz þeye
öfke merhameti kurþuna dizer

duygular cümbüþü, orkestra tamam
aþkýn yaný sýra, ayrýlýk ve gam
bastýðýmýz toprak deðil, artýk cam
allara boyanmýþ, ýþýðý süzer

.....hayatýn bir yansýma olduðu kadar
aynalarda akþam
ve kýrýklar arasýna sýzanlar...
tabut da cam!



Þahika Güray

Sosyal Medyada Paylaşın: