ey benim güzel annem kaç yýl oldu öleli, unutamýyorum asla seni kýrdýǧým, üzdüǧüm için affetmiyorum, asla kendimi göǧsüne baþýmý yaslayarak aǧlamak isteyiþimi, kimse vermiyor anne inan senin verdiǧin gibi sevgisini kurban etsemde benliǧimi
ey benim güzel annem nerelerdesin þimdi þad olan ruhunla beni teselli etmelisin o incecik pamuk ellerini öpmek için bana geri gelmelisin rafadan yumurta piþirip ya da omlet yapmalýsýn benim nankörlüǧüme her gün yeniden baǧýrýp çaǧýrmalýsýn en neþesiz ve mutsuz anýmda bana elma þekeri vermek için adýmla beni çaǧýrmalýsýn üþüdükçe ruhum yüreǧinde ki sýcaklýǧý armaǧan olarak bana sunmalýsýn
ey benim gzel annem arap saçýna dönmüþ saçlarýmý yine her sabah yeniden taramalýsýn
Hasan Hüseyin Arslan, 26.07.2009, Frankfurt am Main, evde
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.