GÖK ÇEŞMESİNDEN

uluð bir aðacýn dokuz dalýndan
türediler onlar Dokuz Oðuzlar
yiðitlik sütü emdiler bir kurttan
çoðaldýlar delikanlýlar kýzlar



oba oba boy boy soy soy oldular
Kýrgýz Türkmen ve Oðuz dalýydýlar
koca çýnarýn sevdalýsýydýlar
türklüðün adýný hep mutladýlar



düþmanlarý sarýnca dört yanýný
tutsak düþtü saçtýrdý al kanýný
bulunca ýssýz anda fýrsatýný
iki alp Ergenekon`a kaçtýlar



bir koca kurt ki rehberdi onlara
nasýl dayandýlar o sarp yollara
Ergenekon damga vurdu görk yýllara
belki asýrlarca orda kaldýlar



o ne güzel bir yurttu o masalsý
daðlar zümrüt düzü altýn sarýsý
sularý berrak çiçeklerin hasý
yaðmurlar topraðý ýslattýlar



dar gelince Ergenekon Onlara
yol aramaya çýktýlar daðlara
bir demirci körük yaptý bayýra
odlayýnca daðdan geçit açtýlar



çýkýnca geniþ yurda toy ettiler
her yýl bu bize kut olsun dediler
ata yurdu deyip çok sevindiler
mutlu þanlý günlere ulaþtýlar



Banu Çiçek obada nazlý bir kýz
uruþgu çýkýnca kartal amansýz
vurunca kýlýcý dev tenler cansýz
ne düþmanlar bozguna uðradýlar



aþk deyince türküleri dillerde
mani mani koþuk hep gönüllerde
en destansý aþklarý yaþadýlar



Kül Tigin Oðuz Han ve Bilge Kaðan
bir efsane uluð onlarda hakan
gök çeþmesinden içen yabgulardan
nice büyük devletleri kurdular



Orta Asya onlarýn görk yurtlarý
ayrýlmak zor kuruyunca sularý
daðýldýlar dört yana yok durlarý
nihayet Anadolu`ya vardýlar


Sosyal Medyada Paylaşın: