gitme
cehennem olur
yalnýzlýðým
ey
aþka tapanlar
þiirle yakýn yüreklerinizi
yaðmuru yoluyorum gökyüzünden
saçlarýn ýslakta kalýyor
gündüzler
denizlere küskün kelebek gibi uçuyor
kuytularda
kayýp güz kokan
bir þarkýydý ellerin
herkesin kapýsýný bir kez çalar ölüm
aþk da
ölümün bir çeþidi
çatlak bir yürekten aldýðým kan gibi
sen çýplaklýðýný sakladýðýn saatlerde
ben hep çýplakta kaldým
sen
kendi örtüsünden utanan
bir rahibe gibi
sýcaktýn
bir rum kýzýnýn yüzüne ödünç vermiþtin
gülümseyiþlerini
o uzak gülmelerin hâlâ
gamzelerinde gizlidir
yaralýdýr
ama bendedir
benim sende olduðum kadar
yaralý
yaralý bir sevda olur mu
sol elimi hep maþa gibi kullandýlar
acýya kiraladýlar dilimi
yalýnayak indiðim kuyulardan
senin kanatlarýnla havalandým
ben sana sevdalandým
ben sana sevdalandým
açlýðýmý büyüten
en güzel þeytanýmsýn sen
þeytaným
yenilgiyi seviþerek öðreten
yazdýkça
yazýlýyoruz
yalnýzlýða
ey aþka tapanlar
düþün ardýma
güzel bir (düþ)ün ardýna
seviþirken kim üþür yalnýzlýktan
sen
açlýðýmý doyuran tok þeytan
aþkýn söylenecek sözü kalmadý
oysa dilini ýsýrmasa hayat
çok þey konuþacaktý
konuþacaktým
dünü bir limanda unutup
ayrýlýrken yalnýzlýðýmdan utanacaktým
ey aþka tapanlar
þiirle yaratýn güzelliklerinizi
þiire tapýn / þiire tapýn
Ýsa Ýnan