Ýpin ucunu gevþetince çocuk
denize düþürdü güneþi
maviye dönüþtü sular
sýcacýk
þu kýsacýk hayatta daha iki soluk uðruna
diretti adam ve nefesim yettiðince
seveceðim diye
yemin etti
iri göðüslü kadýnlar yarattým dedi Tanrý
anforalar gibi
dönüp te yüzüne bile bakmadýnýz
söyle be adam
ben mi haram kýldým sevgiyi
ne bileyim diye kekeledi adam
akýllý olduðumuz kadar
aptalýz ve elimizden geldiðince
budala
siz yüreðini yitirmiþ kafadan bacaklýlar
çakallar gibi hýr çýkarýp
savaþtýnýz
ellerinizde birer þarap kadehi
kadehlerinizde bebek kaný
tanklarýn paletleriyle ezdiniz
melez, beyaz, sarýþýn, esmer çocuklarý
ve ardýndan;
Tanrý teneke baðladý kuyruðuna adamýn
adam uçtu
uçtu adam
çünkü sevmek
suçtu
ne kadýnlar aðladý
ne bulutlar
ne de yaratan
C.Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.