MESNEVİ ( REGAİP KANDİLİ )

Aþkýmýn nur þevki kandil yaktý, doðmuþ nur gece
Ýlhamým meþkiyle bir bülbüldü, vermiþ bol hece

Mevsimim ilk yaz bulup, közlendi birden hep gecem
Ýnci yýðmýþ gözlerim hep, gönlü titretmiþ yücem

Hâb-ý gaflet dindi, yaslanmýþtý eller sellere
Bir gönül vaktinde, süslenmiþti güller dillere

Kâinat yaðmýþtý, kubbem çýnlýyorken meþkle hep
Maksadým yaðmýþtý, gözler çaðlýyorken þevkle hep

Tespihin baðrýnda, kalbim közlüyor bülbülleri
Râyihâm tütmüþtü, gönlüm besliyor sümbülleri

Bahtiyâr olmuþtu âlem, kor düþürmüþ þehrime
Seslenip durmuþtu meltem, nur düþürmüþ nehrime

Dillerim sessiz yüzerken, þevkle deryâm titredi
Nurlu mehtap yaktý kandil, canda hülyâm titredi

Gezmiþim ben iþte, yangýn yüklü kor ellerle hep
Dönmüþüm ben iþte, vurgun yüklü can dillerle hep

Tekbirin bin hazzý, yakmýþ kalbi çaðlar güfteler
Bin segâhýn þevki, yýðmýþ gönlü daðlar besteler

Candý dizler; dizdi güller; yandý gözler kandile
Çaðlasýn köþk; baðlasýn meþk; bir ulaþsýn menzile

Ey Regâip, perde aç; Pervâne dönsün Kâbe’de
Dillerim yan þevkle, köþküm gülle dönsün mâbede

( fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lün/ )



Sosyal Medyada Paylaşın: