Adımlarımın...

ADIMLARIMIN GÖTÜRDÜÐÜ YERE GÝDÝYORUM

Adýmlarýmýn götürdüðü yere gidiyorum
Bilinmez bir el uzanacak
Gölgemi silecek biliyorum

Sýrtýmda bir çuval var
Ýçinde hasretlerim, yaþlarým, bekleyiþlerim
Ve bir türlü yaþayamadýðým o bahar

Adýmlarýmýn götürdüðü yere gidiyorum
Ardýmdan birkaç gözyaþý damlayacak
Kuruyuþu gidiþimi unutturacak biliyorum

Ceplerimde ümitlerim kat kat
Kýrk düðümlü bir bohçanýn içinde saklanacak
Çok istediðim, açamadýðým fakat.

Adýmlarýmýn götürdüðü yere gidiyorum
Sessiz hýçkýrýklar eþlik edecek bakýþlara
Kýsa bir an somurtacak yüzler biliyorum

Tabanlarý delik ayakkabýlar boyasýz
Her yerimden fýþkýran feryatlarý susturacak
Beyazý örtünün her noktasý oyasýz

Adýmlarýnýn götürdüðü yere gitti diyecekler
Hep sakladým ya yüreðimi aynalardan
Neye heyecanlandý, üzüldü, neyi istedi, bilemeyecekler.
Altý saðlam bir çift ayakkabý bile giydirmeyecekler.

Sosyal Medyada Paylaşın: