GÜZELİ HİSSETTİREN GÜL'E - 2
Gözyaþlarým hasretinin aleviyle ýsýnýr,
Bükülen boynuma dolanýr aðýtlarým.
Hýçkýrýklar yüreðimde salýncak kurar,
Elvedaný besteler kavrulan dudaklarým.
Hüzzam naðmelerinden feryadýmý duy benim.
Adýný gül koymuþum duygularýmýn.
Gözümde sensin,gönlümde sensin,tüm benliðim sen.
Bir tek seni sýðdýrmýþým yüreðime ben.
Yüreðime konuþlanan o sýmsýcak sevginden,
Ýzdüþümün çizildi bedenime damar damar.
Ýhtilaller yaþandý kan tarlasý yüreðimde,
Ve zonklayan baþýmda yýkýldý saltanatlar.
Deðiþti dünyam,halkalandý gözbebebðim
Üç sihirli harften gayri sýfýrlandý tüm belleðim.
Onu yaþýyorum bu yokluklar ülkesinde.
Onu yaþýyorum göklerin gölgesinde.
Gökler ki sevdalarý yükseklerde yaþar ;
Bazen sýcak nefes olur salkým saçak ayazlara
Bazen ab-ý hayat olur yürek yangýný yazlara,
Bazen bir yýldýrým olur ölüm sessizliðinde,
Bazen de bir þimþek olur, gecelerin gözünde.
Bir güneþ olur bazen doðan günün sabahýna,
Bazen de yanký verir mecnunlarýn ahýna.
Duydunmu gül’üm,duydunmu ey Can!
Titrek bir tüy misali o göklerde savrulduðumu
Saklambaç oynadýðýmý inanç beyazý kuþlarla,
Seni yaþadýðýmý gök mavisi düþlerle,
Seni gördüðümü ýlýk ýþýk yaðmurlarýndan.
Seni kokladýðýmý ten ötesi gülzarýndan.
Duydunmu senden önce yaþamadýðýmý
…ve senden sonra azar azar öldüðümü
Unutma Gül’üm, unutma beni güneþim ay’ým
Sensiz hayatýn sýrtýnda yamalý bir bohçayým.
Gül’üm nerelerdesin ,hangi yaban eldesin.
Hangi zümrüt tepelerin gülþenindesin.
Sevda doruklarýnýn neresindesin.
Yolun ipek yolundan mý geçer
Arýlar çiçekleri senden mi seçer
Ateþ böcekleri en hararetli buseyi kondurur mu yüzüne
Beyaz bulutlar yýkar mý saçlarýný
Rüzgarlar ninniler söyler mi sana
Çimenler kadife elleriyle tutar mý ellerinden
Bakar mý gözlerine yeþil yeþil…
Gülþenin rana mýdýr
Etrafýnda pervane kelebekler varmýdýr
Aþktan bana kalan miras ah-u zarmýdýr
Yüreðime açtýðýn yara aþkýma mezarmýdýr?...
Býrak öyleyse ,býrak öleyim…
Bilesin ki kapýnda azatsýz bir köleyim.
Farkýnda mýsýn Gül’üm?
Nefes almanýn ötesinde bir hayat varmýþ.
Ateþ gülzar olur, gülse yakarmýþ.
Asude asude aksada sular ,
Katresinde fýrtýnalar koparmýþ.
Solarmýþ en güzel renkleri çiçeklerin.
Öyle bir mevsimi varki gökkuþaðý gülþeninin
Zamanýn fýrçasýna meydan okuyor.
Yeþilini kemiren bir týrtýla bile,
Desen desen,boðum boðum rengin çýkýyor.
Anladým gül’üm….
Zaman,mekan ve ahenk hepsi birer sihirmiþ.
Sensiz renklerle çizilen her desen birmiþ.
Ahmet BOZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.