aðlama çocuk en deli zamanlarýný sakla sevdalarýna korkma sýnýrlarý geçmekten telleri ruhunu kanatmadýkça aç gözlerini kabart iþtahýný ananýn sütü gibi helal sana yaþamak garptan çýkýp þarka vurmak düþleri þarkýn ayazýnda üþütme yüreðini acýtýr þark seni tarih kimlikli aðlaþan dul kadýnlarýn gömleklerinden sýz içeri sevdalarý nasýl da hala diri kir tutmaz þarkýn çocuk elleri
düþme içindeki uçurumlara soyunma kendi kavganýn kaçaðýna býrak güller açsýn kýyýlarýnda ertele hüzünlü þiirleri süpürmesin çöpçüler öykülerini boðma kirpik arasýnda ümitlerini bil onaracak ellerin uzaklýðýný ama korkma yara almaktan korkma aklýnýn bir köþesine yatýr siyah derili çocuklarý cami avlusu hayatlarý
batýlý kentlerde inadýna kaldýr baþýný hatta kaþýný efendi kýlma hayatýna yarým akýllýlarý yok sana senden baþka aristokrat yarat çocuk kendi þamataný kendin yarat yakala hayatý en soðuk en kýrýlgan yerinden yeniden yen/il/meden doð ölülerin küllerinden
koyma zamanýn adýný yaþa çocuk yaþa inadýna inadýna
Sevgi kaya
“satýlýk düþüm yok benim…düþlerimle doðdum…býrakýn da düþlerimle öleyim…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.