FISILTI
FISILTI
bir fýsýltý kulaðýmý týrmalarken
denizlerin o dalgalarý sahili kemirir durur
bazen de bir buse kondurur o dalgalar kum tanelerine
ben karanlýkta kulaðýmdaki fýsýltý birlikte
ayný müziði dinliyorum tekrar tekrar
o kulaðýmdaki fýsýltý müziði bastýrdýkça
diyafram doldukça doluyor nefesimle
duygusallýk hücrelerim teker teker
denizin,
kumun içindeki taþlarý içine alýp yok ettiði gibi yok oluyor
ve neden diye soruyorum yine kendime
nedenin yerine yazacak çok þey varken
boþ olan duygularýmýn virüs kapmýþ yanlarýný yazýyorum
bitiriyor virüs yiyor maneviyetýmý
akacaðý yerde teker teker eriyor gözlerimin damlalarý
buhar olup gidiyor boþluða
yine neden
ama nedir bu neden
nedir nedir diye soruyorum kendi kendime
sadece fýsýltý kalýyor nedirin sonunda
kararan umutlarýn son damlasý belki de
çöküþün sonundaki toz duman gibi
karýn topraktaki mikrobu barýndýrmamasý belki de
belki de yanardaðýn feryadý
kara bulutun aðýtý
iki daðýn arasýndaki ikilemidir belki de
belki de diyip düþünüyorum sadece
tekrar tekrar dinlediðim o müzikle birlikte
kulaðýmdaki fýsýltýyý
Sosyal Medyada Paylaşın:
selahattinoztepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.