Aldýðým nefes bile Kendim için deðilken Biçare sýðýnak olur Þimdilik yaþamalar… Ýçimde kök salmýþ dünler dururken Gitmiyor ayaklar Isýtmýyor bedeni en güneþli yazlar
Temize çekebilmek kendimi Gözlerimdeki nemi yollamak bulutlara Güneþe sarýlmak Boyanmak yeþile, mora, ala Ve gitmelere terk etmek Sonsuz mavilere… Þimdilik yaþamalardan vazgeçip Mayýs rüzgârýnda Çin icadý kelebeðe tutunmak Uçarak yere basmak…
Bir düþ tuttu Bugün ellerimden Gülümse Ve daima ümit et diyordu Gözlerini kapa Karanlýklara… Uyan aydýnlýklara diyordu Þimdilik yaþamalardan vazgeç Hayata dokun diyordu… “Vazgeçtim” Þimdilik olan ne varsa hepsinden. VAZGEÇTÝM.
Nafiye YÜRÜK Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiye Yürük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.