Anne
Bu dünyada ömrün geçti kýþ gibi,
Dertlerin elinden gülmedin anne.
Kanadýn kýrýldý göçmen kuþ gibi,
Dertlerin elinden gülmedin anne.
Kanat gerdin üstümüze þefkatle,
Günlerin hep geçti çileyle dertle,
Ömrünü geçirdin bin bir zahmetle,
Dertlerin elinden gülmedin anne.
Bizler de kýrgýnýz derdin elinden,
Yaktý felek bir cahilin dilinden,
Baþýna gelenler anlar halinden,
Dertlerin elinden gülmedin anne.
Kimseyi suçlamam böyleymiþ kader,
Þu yalan dünyaya gelenler gider,
Kimi rahat yaþar kimi derbeder,
Dertlerin elinden gülmedin anne.
Babam yavrum diyemiyor diliyle,
Elimi tutmadý sýcak eliyle,
Güzel günler gitti bahar seliyle,
Dertlerin elinden gülmedin anne.
Nerede babamýn sýcak kucaðý,
Annem yalnýz yaþar yok yakacaðý,
Dumana büründü baba ocaðý,
Dertlerin elinden gülmedin anne.
Hasretin sancýsý sinene vurdu,
Talihsizlik yerden yere savurdu,
Peþ peþe acýlar yaktý kavurdu,
Dertlerin elinden gülmedin anne.
Kaya der çileyi çekemez oldun,
Ýhtiyar olmadan sarardýn soldun,
Yavrularým diye kederle doldun,
Dertlerin elinden gülmedin anne.
Osman KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.