"Kalk ayaða, diren biraz" demesiyle Þaþýrdým büyüsüne kapýldým, Kafamýn içindeki bir ses kadar yakýn Ve kuvvetliydi bir evliyanýn inancý kadar Hitabýný yaparken, Ümmetine seslenen bir peygamber kadar ruhani Davasýna baðlý bir devrimci kadar suskun ve inançlýydý yarýnlarýn olacaðýna.
Aðzýmý açtýmsa da konuþamadým Söylenebilecek herhangi bir söz yeterli deðildi ona. Ve ona hissettiklerimi paçoz kelimelerle getiremezdim dile Dile getirseydim, kýzardým kendime Bu muydu ona layýk gördüðüm diye.
Peki ya sesim?
Tamam, söylenecek bir þeyler buldum diyelim Sesim bunu ifade edebilecek kadar yetkin miydi? Yazarak versem söyleyeceklerimi Kargacýk burgacýk harfler Eðri büðrü yazýlmýþ dizeler yaslanýrdý kâðýda Anladým sana karþý yapabileceðim bir þey yok Ýyi ki sen yoksun Seni ancak Kur’an dile getirmekte Ki bundandýr tüm ihtiþamýnla yaratýp öylece býrakmýþ seni Ama Sen Yoksun Tanrý Kadar Kanýtlayabilmekte varlýðýný gözlerim Oðuz Odabaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
OguzOdabas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.