Külleriyle Gidiyorum

Öfkemi koltuðuma sýkýþtýrýp gidiyorum.
Bir gölge gibi sessiz zamansýz
Hanýmeli kokusuyla

Alnýmda emeðim
Göðsümde
Deli fiþek koca bir yürek.
Yanýk ezgisi ýslýklarýmla

Sus.
Sakýn dur deme
Ne olur.

Ben hesabýmý yaptým.

Iþýklar söndü kapýlar kapandý.
Kýral çýplak.
O defteri kapattým
Dönüp ardýma baksam ne çýkar ?
Aþký külleriyle býraktým.

Hevesi kursaðýnda
Tüm kahýrlarýn inadýna
Yakýþýrmý sana diye düþünmeden
Yakýyorum ulan geceyi
Akýlsýzca

Artakalan "hoþçakal"da
Sus.

Kal desen ne olurki ?
Gidiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: