leylim
leylim....
geceyim...
günü boþverin,
ay sofrasýnda.
yýldýz kadehleriyle,
baþkuþlarla dostluða içelim.
gebeyim...
umutlara
doðurup koydum, kaðýttan bir sandala
el salladým ardýndan ufka...
gökyüzü kýzardý ,
bir o yana, bir bu yana
deniz kokan anlarýmýzý
kilitleyiverdim bir kutuya...
deliyim...
binerim her sonbaharda bir yapraða
picasso bulsun kolaysa...
baharým...
damla damla toprakta
bergahýn da kilitli ama
fasl-ý gül mest ederken
hadi sen hazana
hazana
aþkým...
tepeden týrnaða.
kurþun misali otururum damarlara,
gurur yapýþýr yakama
aðyar arama kendine
sen varsýn ya
ne düþer bana
bundan sonra
aþkarýn sýrtýnda
bu beladan
o belaya...
bergah:izinle girilecek yer,sevgilinin yurdu,kapýsý.
fasl-ý gül:gül mevsimi
mest:kendinden geçme hali
aðyar:rakip
aþkar:koyu kýrmýzý uçabilen at.
Safiye Turhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.