Bilinmez bir menzile koþuyorken insanlýk, Mevlâ bizi felâha koþanlardan eylesin. Sis, dumandýr önümüz ve her taraf karanlýk, Karanlýðý sevgiyle aþanlardan eylesin.
Aþk olsun içimizde, sevgi dolsun badeler, Ýstemem eksik olsun; sakiler, hanendeler, Vuslat terennüm etsin her gece sazendeler, Dostluðu bilmeyene þaþanlardan eylesin.
Ýstemem kin, nefreti bana sevgiyi verin, Öyle bir sevgi olsun okyanuslardan derin, Aðaç gölgesi veya bir mezar gibi serin, Ve o serin sevdayla coþanlardan eylesin.
Aþk oduyla yanmanýn o zevkini bilenler, O ateþe ram olup yangýnýna gülenler, Kavuþma cezbesiyle yaþýyorken ölenler, Gönlü Mevlâ aþkýyla taþanlardan eylesin.
Makman Muammer Akman
Sosyal Medyada Paylaşın:
Makman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.