MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
BİR BAHÇE Kİ...
nur49

BİR BAHÇE Kİ...



Bir bahçe ki, menekþe var, lâle var,
Papatyalar, mavi mine, güller var,
Yüreklerden coþup ruha yükselen
Hikâyeler, fýkra, þiir yazan var...

Nice yanmýþ yürek durmaz, anlatýr,
Gönülleri yakar, içten inletir.
Onca güzel sözü her dem dinletir,
Ne bilgeler, ne âþýklar, ozan var...

Kimi kardeþ olmuþ, baba ve bacý,
Yüreklerin her birinde çok acý
Kimileri de baþlarýn hep tâcý,
Sevilenler, sevenler var, azan( :))) var...

Kimi içten söyler, döker dertleri,
Kimse üstün deðil, görsen mertleri,
Gülen yüzler, yumuþatýr sertleri,
Sanmayýn ki, birbirini ezen var...

Bir bahçe ki, meyveleri sözdendir,
Çiçekleri, böcekleri bizdendir.
Þiirlerin menbâlarý közdendir,
Doðruluk var, edep, hayâ, izan var...

Kâh gülerler, kâh aðlarlar þairler,
Þiirleri; sevgi, aþka dairler,
Ýnanýn ki, birbirinden mâhirler,
Bu bahçede grup grup gezen var...

Hâlenur Kor

27 Mart 2009


Sosyal Medyada Paylaşın:


nur49 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

DOĞRULUK GİBİ YOKTUR BİR ÇİFT GÜVERCİN MİSÂLİ BİR ÇİFT GÜVERCİN MİSALİ BİR ÇİFT GÜVERCİN MİSÂLİ PAPATYALI, MİNELİ KIR ÇİÇEKLERİ... YALNIZLIĞIN SESİ... KİMSESİZLER... KİMSESİZLER İSTANBUL AĞLARKEN, İSTANBUL GÜLERKEN GÜLLÜ KIZ