Kendi dünyasýna gömülür ya insan Karanlýðýnda kaybolur Ne yemek , ne içmek , ne uyumak Hepsini terk eder Çýkmaz yollara girmiþtir bir kere Ayný labirentin içinde döner de döner Sanki bir el sürekli boðazýný sýkar Nefes alamaz Boðulur. Baðýrsa... Çýðlýklarý duyulmaz Yok olmak ister kendi karanlýðýnda Yýrtýp atmak ister yaþananlarý Unutmak ister acý veren hatýralarý Mümkün mü der kendine ? Mümkün mü yeni baþlangýç? Mümkün mü nefes almak? Mümkün mü UNUTMAK ?
26/03/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
sürgünmavi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.