Bahane...

Çok zamandýr hayatýmýn ihmalindeyim
Bilmiyorum nedir beni böyle koparan
Tutamadýðým sonsuz bir bahanedeyim
Yýllarca biriken hayalleri savuran

Artýk hayal kurmuyorum atiye dair
Ölü topraklardan geçtiðimizden beri
Mükemmel bir hayat istiyordum vesair
Ýkna çabasýndan usanýp döndüm geri

Hep beklenen bir gündü ümitli yarýndan
Özlenen, gözlenen ve gözümüzde tüten
Ne inmez bir zembilli rüyaydý semadan
Bir sabr-ý imtihan bu gücümü tüketen

Buðra San / 11 þubat 2009

Sosyal Medyada Paylaşın: