Hani bizlerdik
Sýrt sýrta durduk
Öyle bir haykýrdýk ki;
Titredi, inledi yer gök
Yýrtýldý karanlýðýn perdesi
Aydý karalar
Iþýk oldu, yükseldi ayyuka sesimiz
Taþýdýk onurla
E r d e m Bayraðýmýzdý
Þahlandý ellerimizde
Vurdular ama yýkamadýlar
Dikildik daðlar gibi
Dörtnala geçen atlýlar vardý hani
Geniþ pazulu, korkusuz yiðitler
Özlüyorum onlarý, çok özlüyorum
Geçip gittiler, arkalarýnda nallarýn izleri
Bir de kalkan toz kaldý
Yadigar kýr atýn üzerinde haykýrdý;
“Arslanlarýn gittiði yoldan gideceðiz... korkmayanlar gelsin”
...
Fikret Þimþek