MESNEVİ ( FERAHFEZÂ )

Faslýmda ferahfezâ, oturmuþ dile birden
Gönlüm gülü kardý hep, arýnmýþtý zehirden

Mevsimlere hükmedip, yakarken sazý þevkle
Gülþende yanýk dudak, yýkarken nazý meþkle

Nurlandý kýzýl þafak, akýp durdu aðýrdan
Çiylendi güzel yanak, yürek kurdu aðýrdan

Terk etti düðün günümde, mâtemli zamanlar
Þevkiyle güneþ, akýttý meltemli dumanlar

Kordonda ferahfezâ, çözülmüþtü derinden
Titreþti yanýk yanýk, esip durdu serinden

Yâr geldi, gönül baðýmda daðlandý çiçekler
Güllendi hazan çaðým, tutuþmuþtu dilekler

Deryamda köpüklerim, akýtmýþtý güneþ hep
Kor gönlüme sevdiðim, býrakmýþtý ateþ hep

Rýhtýmda kýzýl kýzýl, yanarken yeni bir gün
Kalbimde, aðýr aðýr yaparken dili süzgün

Tütmüþtü bütün ruhum, özüm yâri aðýrlar
Yanmýþtý tenim hemen, közüm zifri uðurlar

Bahçemde açan gülüm, çiyin süzme bu mevsim
Kor gönlü yürek yürek, ezip büzme bu mevsim

Pervâne dönüp dönüp, yanýp durma bu akþam
Dillerde ferahfezâ, yanýk kurma bu akþam

( mef û lü / me fâ i lün / me fâ î lü / fe û lün / )

- - . / . - . - / . - - . / . - - /

Sosyal Medyada Paylaşın: