dün geceki arnavut þarkýsýndan sabaha kalan son naðmeler ve rüya-gerçek bir uyanýklýk hali... küllükteki sigara külünün odaya sinmiþ nahoþ kokusu buðulu camdan içeri sýzmaya baþlayan günaydýn güneþi... herkesin"uyanmak" dediði fakat bana çaðlayanlarýn durgunuðunu veren bu ölümcül aydýnlýðý istemiyorum... bana karanlýklar lazým kapkara gecelerde çaðlarým çünkü... yüreðim bu serseri karanlýklarda atmaya baþlar bir iki üç derken durduramam bu gece sevdalýsýný neden sonra sabah olur.. ben ölürüm! Sosyal Medyada Paylaşın:
ömer_faruk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.