küçükken yaðmura kýzardým neden bu kadar aðlýyor diye bir türlü bulamazdým sebebini þimdi yaðmuru çok iyi anlýyorum çünkü bende onun kadar çok aðlýyorum bende bir türlü aðlama sebebimi bulamýyorum bazen gözlerim sinirlenip ’yeter artýk çok yoruldum’ diye bana kýzarken kalbim ise;’yetmez beni rahatlatmaya aðla aðlayacaksýn ben dur diyene kadar’ diyerak karþý geliyor bedenim ise her zamanki gibi virane sonra susuyorum unutmaya çalýþýyorum herþeyi biri gelip teselli verir ya bana iþte mafeder beni baþlar gene gözlerim çeþmeleri açmaya gözyaþlarým biterde bazen hep içime akýtýrým bazen aðladýðým þeye yetmez gözyaþlarým ilerde aðlayacaðým þeylerden ödünç alýrým aðlarým aðlarým..... bi daha aðlarým.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratekici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.