ŞEHİDİM

Sevdasýný ayrýlýða býrakýp, aldýrmadan,
Hüznüne hüzün katýp, bekledin vatanýný.
Umutla doðan güne nefes oldun her þafak,
Canýnla korudun,bastýðýn topraklarý..


Þehidim! yasta deðil gönlümüzdeki taçtasýn,
Rabbim’in vadettiði o ulvi makamdasýn..


Name-i hicran oldu gözyaþý deryalarý,
Yüreði yangýn yeri, Annenin feryatlarý,
Hangi mevsimsiz bahar, soldurdu yapraðýný,
Þimdi yokluðuna aðlar, vatanýn evlatlarý..


Þehidim! yasta deðil gönlümüzdeki taçtasýn,
Rabbim’in vadettiði o ulvi makamdasýn..


Elbet sorulur birgün hesabý,olanlarýn,
O büyük güne hazýrlanýr,amelleri sayfalarýn,
Hangi kurþun vurdu seni, dile gelir azalarý,
Sen rahat uyu þehidim! vermez kimse vatanýný..


Þehidim! yasta deðil gönlümüzdeki taçtasýn,
Rabbim’in vadettiði o ulvi makamdasýn..


ZÜLEYHA ÖZBAY BÝLGÝÇ


’Ey! Þehid oðlu Þehid isteme benden makber
Sana aðuþunu açmýþ duruyor peygamber’

(Mehmet Akif Ersoy)
Sosyal Medyada Paylaşın: